Raziye Ayhan’ın Hayat: Zinciri Atmış Bisikleti Sürmek

İki kişilik bir masada yalnız başıma oturuyordum , kimi zaman bu sayı çoğalıyor, günlerin çeşitliliği artıyor ve hatta kimi kez ben de o masada olmuyordum. Anlattıklarım havada toz haline geliyor ama karşımdakine geçmiyordu. Karşımdakiler, bir melodi dinler edasıyla ara sıra senfoniye ayak uydurmak için başını sallıyor, bazen benimle nakarata katılıyor, tekrar ettiğim kimi acılarım için öğütler sıralıyordu.
Kafiyeli öğütleri benim için birer zinciri atmış bisikleti sürmek gibiydi. Sayısız kere dinlediğim muhteşem öğütlerini bir mucizeymiş gibi dinliyor, kaymak gibi ruhuna bal sürüyordum. Masadan kalktığında öyle mutlu oluyordu ki! Az önce söyledikleri bir çırpıda ruhuma iyi gelecek, beni tıpkı istediğim zamana götürecek gibi.

Edebiyat Severlere 10 Soruluk Dil Bilgisi Testi! #2

Bense masadan kalkanı yalnız ayağa kalktığından fark ediyor oluyordum. Yalnızlık, içinde büyüyüp duran yabani ot değildi. İstenmeyen bir şey de değil. Herkes görsün diye evinin bahçesine diktiğin ama kimsenin görmediğiydi.
Yalnız kalmak odalara kapanmak değildi, şen kahkahalar atarken de yalnızdım çok mutlu bir anın ortasındayken de.

Ama bugün niye bu kadar mutsuzdum!
Anladım.
Anlaşılmıyordum.
Kimseyi açılıp saçılacak, içimin, derdimin mahremine alacak kadar yakın bulmuyordum.

Hayat: Zinciri Atmış Bisikleti Sürmek

Afrodit Kimdir? 10 Maddede Aşk Tanrıçası Afrodit

Oysa ne kolaydı soyunmak! Ruha çıplaklık kazandırmakmış zoru!

Çekilen her acıyı tende sananlarla yaren olmakmış nefessiz bırakan. Bugün mü anlamıştım yoksa kendime bile mi bugün açılmıştım bilemiyorum. Titreyen dudaklarım, hakkımda dedikodu yapmak için fırsatçıydı. Herkese kendini belli ediyordu. Onca uzak insan bazen bu dedikoducuya kulak asıyordu ama benim beklediğim bunu görmüyor, duymuyordu.

Uykularım, yorgun halim ve yavaş adımlarım tembellik sayılıyordu. Ama değildi anlatmıyordum ve umursamıyordum tıpkı o / onlar gibi. Kendimi anlatma telaşında değildim. Kabul edilmek, onaylanmak, benzemek gibi ya da acılarımı başkalarınınkiyle kıyaslamak gibi gayelerim ve takatim yoktu. Tam da bu yüzden masada hep tek oluyordum.

Omurgamı aldın sen benim! diyen şairi her gün haklı çıkarıyordu hayat. Sen hayatı seviyordun. Bense içinde debelenip duruyordum.Bu yüzden anlamıyordun, anlaşamıyorduk.

Anladım ki biz yalnız iyi günlerde yan yana olan iki silüetiz.
Kötü bir anda yağmuru sevdiğini söyleyip saçaklardan yürüyenler gibi oluyorduk.
Anlıyordum.

Raziye Ayhan’ın diğer yazılarına ulaşmak için tıklayınız.

Bizi Twitter’da takip etmek için tıklayınız.

Tavsiye İçerik

Perseus: Yunan Mitolojisinde Perseus Kimdir?

Bu içerik 9757 kez okunmuştur

Raziye Ayhan

cümleler, peşi sıra ama asla öylesine sıralanmamış sözcüklerin izleridir. hepimiz o izlerden gideriz. ben de onları yazarım.

Sosyal Mesafeli Banka Kuyrukları

Salgın, virüs, maske, karantina, önlem, ellerimizle özdeşmiş dezenfektan kokusu ve nicesi… Pandemiye Özel Uzaktan Tatil isimli yazımda da bahsettiğim virüs konusunu gönül isterdi ki bir daha açmayayım bile. Lakin elden ne gelir, tüm sevimsizlikleriyle ıstarla yaşantılarımızın merkezinde kalmaya devam ediyor.

Tüm suçu 2020 senesine atmayı özellikle yeni yıla 1 ay kadar bir süre kalmış olmasından ve 2021’in daha korkutucu olma ihtimalinden dolayı doğru bulmasam da, senenin çok büyük bir kısmını Çin’den kalkıp, sokaklarımıza (hatta birçoğumuz için en iyi ihtimalle apartmanlarımıza) kadar gelmiş bu küçük yaratıkla savaşmaya çalışarak geçirdik. Zaman geçtikçe bunu yaşamımızın bir parçası haline getirmeye çalıştık. Kimilerimiz yeni hobiler edindi, kimilerimiz pasif-agrasif bir temizlik hastasına dönüştü, kimilerimizse yüksek seviye ekipmanlar kuşanıp, hayatta kalma oyunundaymış edasıyla deforme bir şekilde devam etti gündelik yaşamlarına.

Sosyal Mesafeli Banka Kuyrukları

Bu durumun getirdiği yaşamsal sancıları, virüse kapılanlar, çevresinde kapılmış insanlar olanlar ve 20 yaş altı ve 65 yaş üzeri insanlardan sonra en çok çekenlerimiz de hiç şüphesiz kalabalık ortamlarda işleri olanlar, o noktalarda zorunlu bulunmak zorunda olanlar oldu. Fakat özellikle bir tavsiyem var; siz siz olun, bugün yaptığım hatayı yapmayın. Haftanın ilk günü öğle arası sonrasında yoğun banka kuyruklarına girmeyin. Bu deneyim benim için hayatımdaki en kötü tecrübelerden biri olarak tarihe adını yazdı.

Tarif etmek gerekirse; mesafeli aralıklarla ilk aradığınızda ucunun nereye uzandığı öngöremediğiniz bir sıranın parçası olmak, sizden yalnızca birkaç saat alacak bir işlemmiş gibi görünebilir ama aslında o bekleyiş Einstein’ın görelilik kuramı yüzünden sizden bir çırpıda aylarınızı alıyor. Çaresizce sırama geçip adım adım ilerlerken uzaktan kapıyı ilk gördüğümde belirli aralıklarla girip çıkan güvenlik görevlisini fark ettim. Sesini duyamadığım bir mesafedeydim ama arada bir şeyler söylüyor ve sıranın çeşitli yerlerinden insanlar görevlinin yanına gidip bankaya giriyordu. O sırada bu durumun cevabını buldum. Banka, bekleyenleri içeriye çekilişle alıyordu.

En İyi Filmler | En İyi 10 Film

Yalnızca bankanın (ya da o şubenin) instagram hesabını takip edip, çekiliş fotoğrafını beğenip, yorumlarına 3 arkadaşını etiketlemen yeterli. Aslında bankalar bu şekilde harika birer influencer isimlerine dönüşebilir. Bunun yanı sıra, sıradakiler için de bu bekleyiş eğlenceli bir hal almış olur (ya da cinnet geçirenlerle dolar, karar veremedim). Biraz daha yaklaşıp kulaklığı çıkarmamla bunun sadece bireysel bankacılık – emeklilik gibi şeylerle ilgili sıkıcı, benim için değersiz bir prosedür olduğunu anladım tabi ki.

Sosyal Mesafeli Banka Kuyrukları

Küçük çekilişler olmasa da sırada ilginç anlara rastlamanız oldukça olası. Önünde ve arkasındakilerle muhabbet etmeye başlayan yaşlı grupları en sık rastlayacağınız şey olabilir. Kısa sürede torunlarının kariyerlerini fotoğraf destekli yarıştırıp, örgü tüyoları veren teyzeler ve siyaset ile gündem arasında çekişen amcalar olur genellikle bunlar. Eğer seçme şansım olsa her zaman teyzeleri tercih ederim bu pozisyonda, en azından dinlerken duymaktan ezberlediğin şeylerden farklı bilgiler edinebiliyorsun.

Stoa ve Stoacılık Nedir? | 5 Maddede Stoacılık Felsefesi ve Stoa

Bir başka rastlantı ise uzun zamandır görüşmemiş arkadaşlar / uzaktan akrabalar üzerine. Öyle önemli bir an ki, önceden sırada olan kişi ile yeni sıraya girecek olan kişinin yakınlık derecesini, sıradaki sona olan mesafesinden ölçebiliyorsun. Eğer zaten sıradaki kişi hatırı sayılır bir mesafeden sıranın başına yeni gelen kişiyle birlikte beklemek için dönüyorsa, sen de onlarla sıranın başına geçebilirsin. Çünkü teyzelerin muhabbetleri orada dönecek muhabbetler yanında tamamen değersiz kalıyor.

Sosyal Mesafeli Banka Kuyrukları

Bu liste benzer örneklerle daha uzayıp gidiyor ama bankada beklemenin düşüncesi bile saç beyazlatacak bir sıkıcılıkta olduğu için devamını getirmek pek de doğru gelmiyor. O yüzden bu berbat deneyimi berbat kılan o tatlı finali ile yazımı sonlandırayım. Uzun bekleyişimin ardından sıra bana gelip vezneye geçtim, yapmak istediğim işlemi ruhunu evde bırakıp gelmiş görevli ablaya anlattım ve bana dedi ki: ‘Bu işlemi bankamızın müşteri hizmetlerini arayarak da yapabilirdiniz beyefendi.’ Hoşça kalın…

Bizi Twitter’da takip etmek için tıklayınız.

Tavsiye İçerik

Afrodit Kimdir? 10 Maddede Aşk Tanrıçası Afrodit

Bu içerik 11261 kez okunmuştur

Fatih Aras

Yazmaktan daha çok çizer bir resim öğretmeni adayı.

24 Kasım Öğretmenler Günü’ne özel yazımız sizlerle.

Sınıfları boş tarlalara benzetiyorum. Öğretmenler birer çiftçi, öğrenciler ise tohumları. İlk önce ekiyorlar bizi topraklara, ardından suluyorlar. Her gün bir şeyler öğretme telaşıyla birinci elden büyüdüğümüzü görüyorlar. Her öğretileri, ekinleri sular gibi. Hasat zamanı kurdele takar gibi önlüklerimize.

Öğretmenlerin küçük bahçeleri olduğuna inanıyorum. Bahçelerinde çeşit çeşit tahıllar olduğumuzu düşünüyorum. Çiçek açtığımız zamanı da “çiçek ol bakayım” dediklerinde hatırlıyorum.

Öğretmenlerin, çürük mahsulleri kurtarmak için bile çabaladığını görürken en büyük çiftçiler olduğunu öğreniyorum. Zararının toprağına değil, ülkesine olacağını bildiği için.

Öğretmenler hasat zamanı olunca üzülüyor. Emek verdiği ekinler onca zaman sonra elinden gidiyor ve yenisi için zaman gerekiyor.

Öğretmenleri aşçılara benzetiyorum. Eline gelen ekinleri en iyi şekilde birbirleriyle harmanlıyor ve ortaya güzel bir yemek çıkarıyor.

Yemekler yeni ekinlerin hazırlanmasına ön ayak oluyorlar. İlham kaynağı ediniyor yeni ekinler hasat zamanlarında. Her şey başa dönüyor, güzel bir döngü hep devam ediyor.

Şansımın öğretmenlerim konusunda beni ıskalamadığını öğrendim. Öğretmenler için hem anne hem babadır onlar dedik. Onlar sadece anne-baba değil çok güzel birer arkadaş oldular. Düşüncelerimin arasında kaybolmuşken yahut çıkmaz bir sokakta yürüyorken; hedeflerimi belirlemeye çalışırken, zorlanmadan ilerleyebildiysem, ne mutlu bana. Karşıma çıkan birer arkadaşlarım sayesinde üretebiliyorum şimdi.

İnsanın hayatında ailesinin içinde gördüğü öğretmenleri varsa ne güzel. Öğretmenler, bir şeyleri başarırken çıktığımız basamakların görünmez merdivenleridir. Öğretmenlerimiz. Bizi anlayan, dinleyen, eğiten, öğreten. Sadece müfredatı değil, iyi bir birey olmayı da öğretebilen nice güzel insanlar.

Başta Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere kendi öğretmenlerim, bütün öğretmenlerimizin ve öğretmen adaylarının 24 Kasım Öğretmenler Günü kutlu olsun.

Yazarın diğer yazılarına ulaşmak için tıklayınız.

Bizi Twitter’da takip etmek için tıklayınız.

Perseus: Yunan Mitolojisinde Perseus Kimdir?

Tavsiye İçerik

Asur İmparatorluğu’nun yükselişi ve çöküşü

Bu içerik 11991 kez okunmuştur

İlker Has

“Gülümseyen insanları gördükçe mutlu olan, ruhunu eşek arısı sokmuş biraz deli ilginç bir adamım.”

İlker Has